Lise yıllarındayken gözümden yaşlar gelerek bir yemin etmiştim: “Değişkenliğimi kimse değiştiremeyecek”!
Daha o zamandan hiçbir sabit fikrin esiri olmamaya ant içmiştim. Daha iyisini, daha güzelini ve daha doğrusunu bulduğumda; eski fikrime sıkı sıkı sarılmak yerine söküp atacaktım aklımdan. Bu özelliğim, Almanca öğretmenimizin de dikkatini çekmiş olmalı ki, son yazılımda sınav kâğıdıma “Senin gibi bağımsız bir ruhu özleyeceğiz” diye not düşmüştü. Okul yıllarında Atatürk’ün “Bağımsızlık benim karakterimdir” sözünü her okuyuşumda, içimden “Benim de, benim de” deyişimi hiç unutmam.
Makalenin devamını buradan okuyabilirsiniz.
